Τον καιρό που ο Παύλος έγραφε προς την εκκλησία στους Φιλίππους, αν και ο ίδιος μαράζωνε μέσα σε μια Ρωμαϊκή φυλακή, παρόλα αυτά στην εισαγωγή του, περιγράφει ως αληθινή ευτυχία όχι το να ελευθερωθεί αυτός, αλλά το να έχουν αρμονικές και στοργικές σχέσεις μεταξύ τους οι Χριστιανοί εκεί. Στη συνέχεια περιγράφει πώς μπορεί να επιτευχθεί αυτό:
«Κάντε πλήρη τη χαρά μου, να φρονείτε το ίδιο, έχοντας την ίδια αγάπη, να είστε ομόψυχοι και ομόφρονες· μη κάνοντας τίποτε από αντιζηλία ή κενοδοξία, αλλά με ταπεινοφροσύνη, θεωρώντας ο ένας τον άλλον ότι υπερέχει από τον εαυτό του. Κάθε ένας μη αποβλέπετε στα δικά του, αλλά κάθε ένας ας αποβλέπει και σ’ εκείνα που είναι των άλλων». 1
Ο Παύλος δεν λέει ότι δεν πρέπει να νοιαζόμαστε για τις δικές μας ανάγκες. Ακόμα και ο Ιησούς είπε μερικές φορές όχι στις ανάγκες του πλήθους ώστε να μπορέσει να αφιερώσει χρόνο με τον Πατέρα Του 2 ή για να εκπαιδεύσει τους δώδεκα πιο στενούς μαθητές Του. 3 Αυτό που εννοεί ο Παύλος είναι πως πρέπει να νοιαζόμαστε και για τους άλλους και τις δικές τους ανάγκες και έγνοιες και όχι μόνον για τις δικές μας.
Αυτό μπορούμε να το κάνουμε με το να αντλούμε δύναμη από τη σχέση μας με τον Ίδιο τον Ιησού. Οτιδήποτε κάνουμε, το κάνουμε γι’ Αυτόν. 4 Αν Αυτός είναι ο ακρογωνιαίος λίθος των πράξεων μας, αν κάνουμε Αυτόν το επίκεντρο της προσήλωσής μας, τότε θα μπορούμε να έχουμε μια καλή σχέση με τον Θεό, την οικογένειά μας, τους συνεργάτες μας και τους γύρω μας.
Απ’ ό,τι φαίνεται, το μυστικό της επιτυχίας στη ζωή αλλά και για αποδοτικές σχέσεις είναι να βάζουμε τον Ιησού πρώτο και το να γίνεσαι αυτό που θέλει Αυτός να είσαι.
Ελπίζω πως τα άρθρα σε αυτό το τεύχος του Activated θα σας εμπνεύσουν και θα σας βοηθήσουν να κάνετε πρόοδο προς αυτή την κατεύθυνση.