Αναρωτηθήκατε ποτέ αν επιτελείτε αυτό που θέλει ο Θεός; Όπως για παράδειγμα, ποιος είναι ο λόγος που δημιουργηθήκατε; Τι είναι αυτό που θα πρέπει να κάνετε για να δώσει στη ζωή σας νόημα; Εγώ η ίδια έχω αναρωτηθεί γι’ αυτά τα πράγματα και συνεχίζω να το κάνω μερικές φορές. Είναι εκείνα τα κατά κάποιον τρόπο μεγάλα ερωτήματα τα οποία δεν φαίνεται εύκολο να απαντήσουμε.
Είδα μια ταινία που ασχολείτο με αυτό ακριβώς το θέμα. Λεγόταν This Is Our Time (Αυτή είναι η Ώρα μας). Η πλοκή της ταινίας είχε να κάνει με πέντε απόφοιτους κολεγίου: Έναν αδελφό και μια αδελφή, τον Ήθαν και την Άλλυ, τον Λουκ τον φίλο της που γίνεται και σύζυγός της καθώς και τον Ράιντερ με την Κατερίνα, που είναι οι καλύτεροι φίλοι του Ήθαν και της Άλλυ. Είναι όλοι τους Χριστιανοί και προσπαθούν να ακολουθήσουν το κάλεσμα του Θεού στη ζωή τους.
Την ημέρα της αποφοίτησής τους, ένας από αυτούς ρωτάει τον καθηγητή τους αν έχει να τους πει μερικά τελευταία λόγια πριν αποφοιτήσουν. Αυτός τους απαντά, «Πάντα να θυμάστε ότι ο Θεός έχει κάποιο ιδιαίτερο σκοπό για τον καθένα σας».
Ο Λουκ και η Άλλυ αποδέχονται μια πρόσκληση να εργαστούν σε μια αποστολή που βοηθάει τους λεπρούς στην Ινδία. Ο Ράιντερ ασχολείται με υπολογιστές και πιστεύει ότι ο Θεός ζητά απ’ αυτόν να κάνει μια διαφορά μέσω του Ίντερνετ. Η Κατερίνα αρχίζει να εργάζεται ως υπάλληλος εταιρείας με προοπτικές εξέλιξης και πιστεύει ότι το κάλεσμα του Θεού γι’ αυτήν, είναι να είναι καλή στη δουλειά της.
Ο μόνος που ξέμεινε κάπως είναι ο Ήθαν. Πάντα σκεφτόταν ότι ο Θεός ήθελε απ’ αυτόν να γίνει συγγραφέας, όμως δεν πάει στο κολέγιο που ήθελε να πάει και στο τέλος πιάνει δουλειά στο καφέ του πατέρα του. Αγωνιά να βάλει κάποιο στόχο και νοιώθει ότι αυτός μόνο ξέμεινε από τους πέντε, ενώ όλοι οι άλλοι προχωρούν για να εκπληρώσουν το πεπρωμένο τους. Συνεχίζει να αναζητά το «Κάλεσμα του Θεού», όμως δεν φαίνεται να έχει κάποια ξεκάθαρη κατεύθυνση ή απάντηση. Ο καθηγητής συχνάζει στο καφέ του πατέρα του και μια μέρα ρωτάει τον νεαρό τι κάνει με τη ζωή του. Ο Ήθαν του λέει ότι προσπαθεί να ανακαλύψει τι άραγε θέλει ο Θεός απ’ αυτόν, όμως δεν έχει ιδέα.
Αυτό που τον εκπλήσσει είναι η απόκριση του καθηγητή: «Το ρώτημα δεν είναι ‘Τι θέλει ο Θεός να κάνω;’ αλλά ‘Ποιος θέλει ο Θεός να είμαι;’ Όταν γίνεις αυτό που θέλει ο Θεός να είσαι, το θέλημα Του, σου γίνεται εντελώς ξεκάθαρο».
Χωρίς να τα πολυλογούμε, ένα απρόσμενο γεγονός αλλάζει τη ζωή του καθενός και ο Ήθαν, ο οποίος τελικά έχει αρχίσει να εστιάζεται στο να γίνει αυτό που ήθελε ο Θεός να γίνει, κατανοεί αυτό που του είπε ο καθηγητής. Εντελώς ξαφνικά, η ζωή του παίρνει κατεύθυνση και ο σκοπός του Θεού του γίνεται ξεκάθαρος.
Τελικά κατανοεί ότι ο Θεός δεν μπορούσε να τον αναγκάσει να κάνει αυτό που ήθελε Αυτός να κάνει μέχρι που έγινε ο άνθρωπος που τον είχε καλέσει ο Θεός να γίνει. Το να γίνει αυτός ο άνθρωπος, εμπεριείχε αγώνα, απογοήτευση, θυσία, υποταγή και δύσκολες επιλογές, όμως όταν ο Ήθαν τελικά κατανοεί ότι το δικό του μέρος ήταν να γίνει αυτός που τον ήθελε ο Θεός να γίνει, τότε ανακαλύπτει γαλήνη και ευχαρίστηση. Ανακαλύπτει το κάλεσμά του ή τουλάχιστον ποιο είναι το επόμενο βήμα του.
Η ζωή μερικές φορές μπορεί να είναι μια σειρά από κύκλους. Μερικές φορές ο σκοπός μας είναι ολοφάνερος και άλλες φορές φαίνεται λες και κάθεστε στον μπάγκο, σε μια άκρη, παρακολουθώντας και περιμένοντας τη δική σας ευκαιρία. Σε μια επαγγελματική ομάδα, ακόμα και εκείνοι που κάθονται στον μπάγκο είναι καλοί παίκτες. Πρέπει να κάνουν προπονήσεις όπως και οι παίκτες της πρώτης ομάδας, ακόμα και αν στη μεγαλύτερη διάρκεια του πρωταθλήματος κάθονται στον πάγκο.
Αν σε κάποια στιγμή δεν είστε σίγουροι για το τι θέλει να κάνετε ο Θεός (και όλοι μας έχουμε τέτοιες στιγμές), απλά εστιάστε στο ποιος θέλει να είστε ο Θεός. Τα υπόλοιπα θα έρθουν από μόνα τους.
Αν ποτέ μου δοθεί η ευκαιρία να συζητήσω με τον Μωυσή, θα τον ρωτήσω για τον καιρό που πέρασε στην έρημο – εκείνα τα 40 χρόνια από τότε που δραπέτευσε από την Αίγυπτο όταν σκότωσε τον επιστάτη των δούλων μέχρι που έλαβε το κάλεσμα του Θεού απ’ την καιόμενη βάτο.
Για φανταστείτε, ο Μωυσής θα γινόταν ίσως ο επόμενος Φαραώ ή τουλάχιστον ένας πρίγκιπας. Ήταν πολύ μορφωμένος, προφανώς ένας επιδέξιος πολεμιστής και συνηθισμένος σε έναν πολυτελή τρόπο διαβίωσης. Το να γίνει βοσκός μάλλον δεν τον έκανε να πει, Επιτέλους! Βρήκα το κάλεσμα μου! Ίσως μερικές φορές να είχε νύξεις για το ήθελε ο Θεός απ’ αυτόν να κάνει, εικόνες από το μέλλον, όμως δεν έλαβε κάποιο οριστικό κάλεσμα ή κάποια καθοδήγηση προς αυτή την κατεύθυνση. Λέγαμε πιο πριν τι σημαίνει να κάθεσαι στον πάγκο για όλη τη διάρκεια του πρωταθλήματος. Για δοκιμάστε το για τέσσερεις δεκαετίες!
Και τότε, μια μέρα, εντελώς ξαφνικά, μπουμ, ήρθε το κάλεσμα! Και όλη η ζωή του άλλαξε μια για πάντα. Βέβαια, οι περισσότεροι από εμάς ίσως να μην έχουμε το εκτόπισμα του καλέσματος του Μωυσή. Αυτό όμως που έχει σημασία είναι ότι δεν χρειάζεται σώνει και καλά να ανακαλύψουμε κάτι το ξεχωριστό ή εκπληκτικό να κάνουμε με τη ζωή μας. Αυτό εξαρτάται από τον Θεό. Αυτό που πρέπει να μας ενδιαφέρει, είναι να είμαστε αυτό που θέλει ο Θεός να είμαστε.
Ο Θεός έχει ένα τέλειο και συνάμα καταπληκτικό σχέδιο για τη ζωή σας. Αν δείχνει να αργεί, κάνετε υπομονή. Ο Θεός είναι ευτυχισμένος μαζί σας όταν εσείς «είστε» αυτό που σας χρειάζεται να είστε, όπως και όταν «κάνετε» αυτό που θέλει Αυτός να κάνετε. Συχνά είναι το ένα και το αυτό, γι’ Αυτόν.