«Ενώ ο Ιησούς προσευχόταν σε κάποιον τόπο, καθώς σταμάτησε, κάποιος από τους μαθητές Του, είπε σ’ Αυτόν: ‘Κύριε, δίδαξέ μας να προσευχόμαστε’». 1
Η προσευχή ήταν αναπόσπαστο μέρος της ζωής και της υπηρεσίας του Ιησού. Υπάρχουν αρκετές παραπομπές σε όλα τα Ευαγγέλια όπου ο Ιησούς προσευχόταν. Δίδαξε τους μαθητές Του να προσεύχονται και Τον είδαν και αυτοί οι ίδιοι να προσεύχεται, Τον άκουσαν να προσεύχεται γι’ αυτούς και τους έδωσε συμβουλές για το πώς να προσεύχονται. Πριν από σχεδόν κάθε σπουδαίο γεγονός, θαύμα ή λήψη κάποιας απόφασης στη διάρκεια της ζωής Του και μέχρι και τον καιρό του θανάτου Του, ο Ιησούς αφιέρωνε χρόνο στην προσευχή. Το γεγονός ότι ο Ιησούς θεωρούσε σημαντικό το να προσεύχεται και να διδάσκει τους μαθητές Του να προσεύχονται, υποδεικνύει ότι η προσευχή είναι ένα σημαντικό μέρος της μαθητείας.
Το να προσεύχεται μόνος Του, ήταν κάτι το σύνηθες στη ζωή του Ιησού. Έβρισκε τον χρόνο να απομακρύνεται από τα πλήθη και μερικές φορές και από τους πιο στενούς Του μαθητές, για να προσευχηθεί. 2 Προσευχήθηκε επίσης και όταν οι μαθητές Του ήταν παρόντες.
Το να βλέπουν το παράδειγμα του Ιησού όσον αφορά την προσευχή είχε καθοριστικό αντίκτυπο στους μαθητές, όπως είναι προφανές σε όλο το Βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων, στο οποίο συχνά αναφέρεται ότι προσεύχονταν. Ο Ιησούς έδωσε οδηγίες στους μαθητές Του για το πώς να προσεύχονται. Τους είπε, «Έτσι, λοιπόν, να προσεύχεστε εσείς: ‘Πατέρα μας, που είσαι στους ουρανούς, ας αγιαστεί το όνομά Σου. Ας έρθει η βασιλεία Σου. Ας γίνει το θέλημά Σου, όπως στον ουρανό, έτσι και επάνω στη γη. Το καθημερινό μας ψωμί δώσε μας σήμερα. Και συγχώρεσε σε μας τις αμαρτίες μας, όπως κι εμείς συγχωρούμε σ’ αυτούς που αμαρτάνουν σε μας· Και μη μας φέρεις μέσα σε πειρασμό, αλλά ελευθέρωσέ μας από τον πονηρό’». 3
Επίσης δίδαξε τους μαθητές Του για το πώς να μην προσεύχονται: «Όταν προσεύχεστε, να μην είστε σαν τους υποκριτές· επειδή, αρέσκονται να προσεύχονται όρθιοι στις συναγωγές και στις γωνίες των πλατειών, για να φανούν στους ανθρώπους. Σας διαβεβαιώνω ότι, έχουν ήδη τον μισθό τους. Όταν προσεύχεστε, εισέλθετε μόνοι σας σε ένα δωμάτιο, και, αφού θα κλείσετε την πόρτα, προσευχηθείτε στον Πατέρα σας που είναι αόρατος· και ο Πατέρας σας που σας βλέπει, θα σας ανταποδώσει στα φανερά. Και όταν προσεύχεστε, μην επαναλαμβάνετε τα ίδια και τα ίδια, όπως κάνουν οι ειδωλολάτρες· επειδή, νομίζουν ότι με την πολυλογία τους θα εισακουστούν. Μην τους μοιάσετε, λοιπόν, επειδή, ο Πατέρας σας ξέρει από ποια πράγματα έχετε ανάγκη, πριν εσείς τα ζητήσετε απ’ Αυτόν». 4
Ο Ιησούς δίδαξε για την ανάγκη επιμονής στην προσευχή όπως αναφέρει και το Ευαγγέλιο του Λουκά: «Τους έλεγε μάλιστα και μια παραβολή για το ότι πρέπει πάντοτε να προσεύχονται, και να μη αποκάμνουν». 5
Τους δίδαξε επίσης για τη δύναμη της προσευχής, για το ότι η προσευχή πάντα παίρνει απαντήσεις και πως οι προσευχές θα πρέπει να γίνονται με πίστη και εμπιστοσύνη – γνωρίζοντας ότι ο Θεός είναι πανίσχυρος και ότι τίποτα δεν μπορεί να ξεπεράσει την ικανότητά Του να απαντήσει και να εκπληρώσει. Στο βιβλίο του Ματθαίου, αναφέρει Αυτός, «Αν έχετε πίστη, και δεν διστάσετε, όχι μονάχα θα κάνετε τέτοια και μεγαλύτερα, αλλά και σ’ αυτό το βουνό αν πείτε, ‘Σήκω και πέσε στη θάλασσα’, θα γίνει. Και όλα όσα ζητήσετε στην προσευχή, έχοντας πίστη, θα τα πάρετε». 6
Προέτρεψε τους μαθητές Του να φυλάγονται και να προσεύχονται ενάντια στον πειρασμό και την αμαρτία. «Αγρυπνείτε, και προσεύχεστε, για να μην μπείτε σε πειρασμό». 7
Ο Ιησούς προσευχόταν επίσης για άλλους, όπως εξιστορεί ο Ματθαίος στο Ευαγγέλιό του: «Τότε φέρθηκαν σ’ Αυτόν μικρά παιδιά, για να επιθέσει τα χέρια επάνω τους και να προσευχηθεί· αλλά, οι μαθητές επέπληξαν τους γονείς που Τον ενόχλησαν. Ο Ιησούς όμως, είπε: ‘Αφήστε τα παιδιά, και μη τα εμποδίζετε να ‘ρθουν σε Μένα! Επειδή, για τέτοιους είναι η βασιλεία των ουρανών’. Και αφού έβαλε επάνω τους τα χέρια και τα ευλόγησε, αναχώρησε». 8
Όπως φαίνεται από τις αφηγήσεις για το πώς προσευχόταν πριν την σύλληψή Του, ο Ιησούς προσευχήθηκε απεγνωσμένα. Το Ευαγγέλιο του Λουκά μας λέει: «Κι Αυτός χωρίστηκε απ’ αυτούς σε απόσταση περίπου βολής μιας πέτρας, και αφού γονάτισε, προσευχόταν, λέγοντας: ‘Πατέρα, αν θέλεις, να απομακρύνεις από Μένα τούτο το ποτήρι· όμως, όχι το δικό Μου θέλημα, αλλά το δικό Σου ας γίνει’. Και καθώς άρχισε να αγωνιά, προσευχόταν όλο και πιο ένθερμα. Έγινε, μάλιστα, ο ιδρώτας Του σαν θρόμβοι αίματος που κατέβαιναν στη γη». 9
Η προσευχή παίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή μας και είναι μέρος της επικοινωνίας μας με τον Θεό. Η προσευχή είναι ένα μέσο επικοινωνίας με τον Θεό και παραμονής πλησίον Του. Είναι μέσο διασύνδεσης με τη δύναμή Του. Είναι τρόπος για να αγαπάμε και να βοηθάμε τους άλλους καθώς προσευχόμαστε γι’ αυτούς. Είναι μέσο προστασίας για την πνευματική μας ζωή και ευεξία. Όταν εμείς προσευχόμαστε για τους άλλους, αυτό επιφέρει αλλαγές στη ζωή τους. Μας δίνει την ευκαιρία να ταπεινώσουμε τους εαυτούς μας μπροστά στον Θεό, ενώ εκλιπαρούμε για τη δική Του βοήθεια και όταν ζητάμε τη δική Του συγχώρεση.