Πριν μερικά χρόνια, μεσάνυχτα της 17ης Μαρτίου, δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από τον συγκάτοικο του 27-χρονου γιου μου στις Βερμούδες. Ο γιος μου είχε εξαφανιστεί και τα ρούχα του είχαν βρεθεί σε μια κοντινή παραλία.
Η πρώτη μου αντίδραση ήταν να γονατίσω και να προσευχηθώ στον Θεό απεγνωσμένα. Καθώς το έκανα, είδα μια εικόνα, τον γιο μου να εισέρχεται στον ουρανό προς χαρά των γονιών μου και άλλων αγαπημένων που είχαν ήδη απεβιώσει. Αμέσως ήξερα ότι δεν θα βρισκόταν ζωντανός. Και έτσι κι έγινε, μετά από πέντε μέρες το σώμα του ξεβγάλθηκε στην παραλία.
Τι ήταν αυτό που με βοήθησε εκείνες τις δύσκολες μέρες; Ποιο ήταν το βάλσαμο; Οπωσδήποτε, η σχέση μου με τον Θεό ήταν η μεγαλύτερη πηγή παρηγοριάς, όμως ένα άλλο σημαντικό μυστικό για τη θεραπεία μου με ορατό και φυσικό τρόπο ήταν η αγάπη και η ενθάρρυνση που πήρα από τους άλλους.
Την πρώτη μου μέρα στις Βερμούδες, ενώ ζητούσα πληροφορίες σε κάποιο κατάστημα, είπα στην κοπέλα που εργαζόταν εκεί ότι ήμουν ο πατέρας του νεαρού που είχε πνιγεί πρόσφατα. “Λυπάμαι τόσο πολύ”, είπε γεμάτη τρυφερότητα και με αγκάλιασε. Σε πολλές άλλες περιστάσεις, και άλλοι ξένοι μου έδωσαν παρόμοια ενθάρρυνση.
Ο Θεός έχει υποσχεθεί να μας παρηγορήσει στους δύσκολους καιρούς. Ο Ιησούς είπε πως θα έστελνε τον Παράκλητο, το Άγιο Πνεύμα, σε μας. Θέλει να μας παρηγορήσει. Αν όμως κρατάμε τις στενοχώριες μας μέσα, αν κρατάμε τον πόνο μέσα μας, δεν θα δεχτούμε την αγάπη και την ενθάρρυνση που χρειαζόμαστε, και η θεραπεία θα διαρκέσει περισσότερο και ίσως ποτέ να μην ολοκληρωθεί.
Έτσι λοιπόν μην κρατάτε τα συναισθήματα αυτά κρυφά. Μην υποφέρετε σιωπηλά. Μοιραστείτε τον πόνο σας ώστε οι γύρω να μπορέσουν να βοηθήσουν να θεραπευτεί. Ο Θεός εργάζεται κατ’ αυτόν τον τρόπο για να μας φέρει πιο κοντά τον έναν με τον άλλο και να μας κάνει να γίνουμε τα χέρια Του, τα χείλη Του και τα αυτιά Του ο ένας για τον άλλον.
Όταν δεχόμαστε αγάπη και ενθάρρυνση σε μια ώρα ανάγκης, αργότερα μπορούμε να τα δώσουμε και σε άλλες βασανισμένες ή πονεμένες ψυχές που βρίσκονται στον δρόμο μας. “Ευλογητός ο Θεός και Πατέρας τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο Πατέρας των οικτιρμών και Θεός κάθε παρηγοριάς, Αυτός που μας παρηγορεί σε κάθε μας θλίψη, για να μπορούμε κι εμείς να παρηγορούμε εκείνους που είναι σε κάθε μορφής θλίψη, με την παρηγοριά, με την οποία εμείς οι ίδιοι παρηγορούμαστε από τον Θεό”. 1
- Κορινθίους Β’ 1:3-4↑