Διαβάζοντας τα μπλογκ άλλων ατόμων που αντιμετωπίζουν χρέη, με βοηθά να κρατάω το σκεπτικό μου επικεντρωμένο στην ελάφρυνση του δικού μου χρέους. Όταν ξεφυλλίζω άρθρα που σχετίζονται με το πού βρισκόμαστε εμείς στο οδοιπορικό μας ώστε να ξεφορτωθούμε το δικό μας χρέος, συχνά δεν δίνω και τόση σημασία σε εκείνα που έχουν να κάνουν με επενδύσεις και αποταμίευση. Υπάρχουν κοινά επικαλυπτόμενα σημεία στα γραπτά ανάμεσα στο θέμα της ελάφρυνσης χρέους και εκείνων που έχουν να κάνουν με την αύξηση του πλούτου και ενώ είμαι 100% σύμφωνη, όσον αφορά την εξάλειψη του χρέους, μου είναι δύσκολο να δεχτώ οτιδήποτε έχει να κάνει με την αύξηση του πλούτου. Παρόλο που συσχετίζω την ελάφρυνση του χρέους με το να γίνω πιο υπεύθυνη, πειθαρχημένη και ξεκάθαρη στους λογαριασμούς μου, τείνω να συσχετίζω την αύξηση του πλούτου αποκλειστικά και μόνο με την απληστία και την ιδιοτέλεια.

Πριν μερικά χρόνια, είχα γράψει σε ένα ποστ για το πώς εσφαλμένες ερμηνείες ορισμένων κειμένων της Βίβλου είχαν ριζώσει μέσα μου από παλιά, οδηγώντας με στο να συσχετίζω τα χρήματα και τους πλούσιους με οτιδήποτε κακό. 1

Μπορεί να είναι ένα ευαίσθητο θέμα να αναφέρεις τη Βίβλο όταν συζητάς κάποιο προσωπικό θέμα – όπως ένα προσωπικό χρέος – επειδή μπορεί να αποξενώσει τον ακροατή ή τον αναγνώστη. Όμως η ελάφρυνση του χρέους έχει πολλές βαθμίδες και με το να βάλεις στην άκρη την πνευματική του πλευρά μπορεί να προσδώσει μια ατελή εικόνα της εμπειρίας. Ένας συνάδελφός μου που διαβάζει το μπλογκ μου και ο οποίος δεν είναι Χριστιανός μου είπε την προηγούμενη χρονιά, αφότου διάβασε το παραπάνω ποστ, «Είσαι ένα από τα λίγα άτομα που μπορούν να αναφέρονται στη Βίβλο χωρίς να με νευριάζουν». Αυτό μου δίνει κουράγιο να ασχοληθώ με το θέμα αυτό ξανά.

Φυσική και οικονομική ευρωστία

Θυμάμαι μια φορά που άκουγα έναν Χριστιανικό ραδιοφωνικό σταθμό ενώ οδηγούσα. Ο προσκεκλημένος ήταν ένας κύριος γύρω στα εξήντα, ο οποίος μιλούσε για φυσική ευρωστία και την ανάγκη που υπάρχει με το πέρασμα της ηλικίας για περισσότερες ασκήσεις με βαράκια στην καθημερινή γυμναστική αντί για ασκήσεις αντοχής της καρδιάς, με σκοπό να παραμείνεις δυνατός και υγιής. Πολλά άτομα τηλεφώνησαν στον ραδιοφωνικό σταθμό και κάποιος ρώτησε, «Σαν Χριστιανοί γνωρίζουμε πως έχουμε κληθεί να υπηρετούμε τους άλλους, έτσι πως μπορούμε να γίνουμε τόσο ιδιοτελείς ώστε να δικαιολογούμε το ξόδεμα μισής ή μιας ώρας σωματικής άσκησης για ευρωστία; Αυτή η ερώτηση με ενόχλησε. Μα και βέβαια πρέπει να φροντίσεις τον εαυτό σου αν πρόκειται να γίνεις χρήσιμος σε κάποιον άλλον! Σκέφτηκα. Και πώς μπορείς να υπηρετείς τους άλλους αν αρχίσεις να χάνεις την καλή φυσική σου κατάσταση, να κινδυνεύεις να αρρωστήσεις και να καθηλωθείς σε ακινησία;

Αυτή η έννοια έχει να κάνει με φυσική ευρωστία, έτσι τι με εμποδίζει απ’ το να αποδέχομαι τον ίδιο τρόπο σκεπτικού όσον αφορά την οικονομική ευρωστία; Με το να μην έχω χρέη και με το να κάνω αποταμίευση, θα έχω περισσότερη δυνατότητα στο να δίνω γενναιόδωρα στην εκκλησία μου, τις τοπικές φιλανθρωπίες και ακόμα και σε άλλες διεθνείς προσπάθειες, που είναι όλα τους καλά πράγματα και τα οποία θα ήταν πιο εύκολο να γίνουν  από άτομα που έχουν αποκτήσει κάποιον πλούτο. Και βέβαια πρέπει να φροντίζεις σωστά τα χρήματά σου αν πρόκειται να συνεισφέρεις οικονομικά στους άλλους!  Πόσο γενναιόδωρος μπορείς να είσαι όταν είσαι βουτηγμένος στα χρέη;

Ημέρα Αναμνήσεων και ελευθερίας

Την παραμονή της Ημέρας των Αναμνήσεων, 2 συχνά ακούμε το μήνυμα για το ότι «Εκείνοι πέθαναν για την ελευθερία μας» και αυτό με συγκινεί πάρα πολύ, επειδή τόσο ο πατέρας μου όσο και ο παππούς μου είχαν πολεμήσει. Είναι επίσης ένα ιδιαίτερα δυνατό μήνυμα για έναν Χριστιανό: Διαβάζουμε στα Ευαγγέλια ότι ο Χριστός υπηρέτησε και πέθανε «για να απελευθερώσει τους αιχμαλώτους». 3

Έψαξα την λέξη «ελευθερία» σε τρία διαφορετικά λεξικά (αντιλαμβάνομαι ότι αυτό δεν χρειαζόταν να γίνει) και στο καθένα, υπάρχουν δύο μέρη για τον ορισμό αυτής της λέξης:

  1. έχω την δύναμη να καθορίσω μια πράξη
  2. η κατάσταση του να μην είμαι έγκλειστος ή υπόδουλος

Η ελευθερία είναι ένα δώρο που οι περισσότεροι από μας χαραμίζουν. Είναι ένα δώρο που το υποτιμάμε με το να παίρνουμε αποφάσεις που μας καθιστούν υπόδουλους σε πράγματα όπως είναι οι εξαρτήσεις, ο υλισμός, η υπερηφάνεια, ο φόβος … και το χρέος. Έτσι λοιπόν πώς εκτιμούμε αυτό το δώρο και τις θυσίες που έγιναν γι’ αυτό; «Στην ελευθερία, λοιπόν, με την οποία μας ελευθέρωσε ο Χριστός, να μένετε σταθεροί, και μην υποβληθείτε ξανά σε ζυγό δουλείας». 4 Τιμάμε το δώρο της ελευθερίας με το να διάγουμε μια πλήρη ζωή, με το να είμαστε γεμάτοι ευγνωμοσύνη – και με το να «παραμένουμε σταθεροί» σε επαγρύπνηση για να την διατηρήσουμε. Αμέλεια σημαίνει ξαναγλιστράμε πίσω στην αιχμαλωσία για άλλη μια φορά.

Οικονομικό μέλλον

Γνωρίζω πως η ελευθερία που αποκτάται από την οικονομική ευρωστία έχει τη δυνατότητα να κάνει καλό. Ο καιρός θα δείξει αν θα διατηρήσουμε την αναγκαία πειθαρχία για να διατηρήσουμε τα πράγματα σε μια θετική κατεύθυνση αφού βγούμε από τα βαθειά νερά. Ο καιρός θα δείξει αν θα χρησιμοποιήσουμε την ολοένα αυξανόμενη οικονομική μας ελευθερία σωστά και γενναιόδωρα ή αν θα τη σπαταλήσουμε με ανόητο τρόπο.

Η ελπίδα μου είναι πως θα την εναγκαλιστούμε και θα «παραμείνουμε σταθεροί» ώστε να τη διατηρήσουμε – επειδή προσωπικά δεν μου αρέσει η αιχμαλωσία. Έχουμε απελευθερωθεί για να ζήσουμε ελεύθεροι. Έτσι θέλω να ζω.

  1. βλ. το ποστ εδώ: “Debt Reduction and Guilt: Facing the Sabotage from Within”
  2. Η Ημέρα των Αναμνήσεων γιορτάζεται στις 11 Νοεμβρίου στις περισσότερες χώρες για να υπενθυμίσει το τέλος των εχθροπραξιών του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου την ίδια ημερομηνία το 1918
  3. Λουκά 4:18
  4. Γαλάτες 5:1