Πάντα μου άρεσαν τα σκυλιά. Πάντα είχαμε σκύλο στο σπίτι μας και ακόμα και όταν υπηρετούσαμε ως Χριστιανοί απόστολοι μαζί με τη σύζυγό μου, νοιώθαμε μέσα μας πως θα έπρεπε να έχουμε έναν σκύλο στο σπιτικό μας. Έτσι πήραμε ένα κουταβάκι και ένα κολάρο.
Και όχι απλά ένα συνηθισμένο κολάρο, αλλά το καλύτερο που μπορούσαμε να βρούμε. Η αλήθεια είναι ότι όταν τον πήγαινα περίπατο το πρωί ή για να εξερευνήσουμε τις περιοχές γύρω μας το βραδάκι, με το ανοξείδωτο κολάρο γύρω απ’ τον λαιμό του, μαζί με την χρυσοποίκιλτη πλακέτα που ανέφερε το όνομά του, συχνά έδειχνε καλύτερα ντυμένος από ό,τι εγώ.
Δυστυχώς όμως, φαίνεται πως το σκυλάκι αυτό δεν είχε κατανοήσει το γεγονός ότι φορούσε ένα έξοχο κολάρο και δεν το ένοιαζε και τόσο να προσέχει τα επίγεια αγαθά του.
Το έχασε στη θάλασσα.
Του άρεσε πάρα πολύ να γρυλλίζει και να γαυγίζει και να ορμάει στον αφρό των κυμάτων ακόμα και αν ήταν πέντε φορές το ύψος του και κάθε φορά έβγαινε με ένα θεόρατο σκυλίσιο χαμόγελο λες και έλεγε, τα κατάφερα τα κύματα, αφεντικό. Το είδες;
Μια μέρα όμως, έχασε το κολάρο. Αν και αυτό με στενοχώρησε πολύ, δεν μπορούσα να κάνω τίποτα και μια και δεν υπήρχε κατάστημα για ζώα εκεί κοντά, του περάσαμε ένα σχοινάκι γύρω απ’ τον καφετί λαιμό του.
Μέχρι που πέρασαν τρεις μέρες.
Εκείνη την ημέρα περπατούσα στην παραλία και προσευχόμουν στον Θεό. Δεν υπήρχε κάποιος άλλος εκεί, εκτός από έναν ηλικιωμένο ψαρά που ετοίμαζε τα δίχτυα του.
Όταν με είδε με χαιρέτησε και όταν τον πλησίασα πιο κοντά, μου χαμογέλασε. Ενώ με κοιτούσε με τα γαλανά και διορατικά γαλανά μάτια του με ρώτησε, «Δικό σου είναι αυτό;»
Έβγαλε κάτι από την τσέπη του και μου το έδειξε.
Το στόμα μου έμεινε ορθάνοιχτο. Ήταν το κολάρο του σκύλου μας.
«Το βρήκα ενώ ψάρευα», είπε αυτός. «Φαίνεται ακριβό».
«Ναι, είναι», του είπα, σύξυλος. «Το έχασε στη θάλασσα πριν τρεις μέρες. Ω Θεέ μου σ’ ευχαριστώ! Μπορείς να φροντίσεις ακόμα και τις πιο ασήμαντες λεπτομέρειες της ζωής».
«Ο Θεός», απάντησε ο ψαράς. «Τι σχέση έχει ο Θεός με το κολάρο αυτό;»
«Κάτσε μια στιγμή», του είπα και «θα το συζητήσουμε».
Και εκείνη την ημέρα, ενώ εγώ ανακάλυψα το κολάρο του σκύλου μου, ο άνθρωπος εκείνος έμαθε για τον Ιησού.