Πρόσφατα σκεφτόμουν για το πώς το χρηματιστηριακό κραχ στην Αμερική το 1929 διέλυσε το ένα μετά το άλλο όλα τα χρηματοοικονομικά συστήματα του κόσμου. Επιχειρήσεις, βιομηχανίες και τράπεζες κατέρρευσαν. Πολλοί έχασαν τη δουλειά τους και εκατομμύρια άνθρωποι έμειναν άνεργοι με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί εκτεταμένη κοινωνική αναστάτωση. Αν και κάτι τέτοιο δεν ξανασυνέβη σε τέτοιο βαθμό, παρ’ όλα αυτά, υπήρξαν πάμπολλες μικρότερες οικονομικές κρίσεις οι οποίες προξένησαν οικονομική αναταραχή.

Έτσι λοιπόν πώς μπορούμε να έχουμε μια διαρκή ασφάλεια σε έναν κόσμο τόσο οικονομικά ασταθή; Η απάντηση βρίσκεται στην πίστη και την εμπιστοσύνη στον Θεό, ο οποίος έχει υποσχεθεί να είναι πάντα μαζί μας, τόσο σε καιρούς αφθονίας όσο και σε καιρούς έλλειψης.

Υπάρχουν πολλά παραδείγματα μέσα στη Βίβλο όπου ο Θεός προμηθεύει με θαυματουργό τρόπο και μεριμνά για τους ανθρώπους Του. Όταν έβγαλε τους Ισραηλίτες από την Αίγυπτο και τους οδήγησε μέσα από την έρημο προς τη γη της επαγγελίας, ο Θεός τους προμήθευσε τροφή και νερό. Όταν πεινούσαν, τους έδωσε τροφή από τον ουρανό, αυτό που ονόμασαν μάνα. Όταν διψούσαν, έβγαλε νερό από έναν βράχο. 1 Τα ρούχα τους και τα υποδήματά τους δεν εφθάρησαν σε όλη τη διάρκεια που αυτοί βρίσκονταν στην έρημο! 2

Μια άλλη φορά ήταν όταν υπήρξε λειψυδρία στο Ισραήλ την εποχή του προφήτη Ηλία. Ο Θεός καθοδήγησε τον Ηλία να έλθει και να ζήσει δίπλα σε ένα ρυάκι και έστειλε ακόμα και κοράκια για να του φέρνουν φαγητό! Όταν το ρυάκι τελικά στέρεψε λόγω της μεγάλης λειψυδρίας, ειπώθηκε στον Ηλία να μετακομίσει στην πόλη Σαρέπτα. Όταν μια χήρα υπάκουσε τον Θεό και μοιράστηκε το λίγο φαγητό που είχε με τον προφήτη, ο Θεός την ευλόγησε ώστε η τροφή της να μην στερέψει καθ’ όλη τη διάρκεια του λιμού. 3

Μια φορά, όταν ο Ιησούς, οι μαθητές Του, και τα πλήθη που τους ακολουθούσαν βρέθηκαν σε μια ερημιά, άρχισε να σουρουπώνει και δεν είχαν τίποτα για να φάνε. Οι μαθητές σκέφτηκαν να πούνε στα πλήθη να πάνε στα κοντινά χωριά για να αγοράσουν λίγο φαγητό. Ο Ιησούς όμως τους ζήτησε να Του φέρουν το λιγοστό φαγητό που είχαν βρει – πέντε καρβέλια ψωμιά και δύο ψάρια. Στη συνέχεια ανέβλεψε στον ουρανό, τα ευλόγησε και τα έδωσε στον κόσμο. Πέντε χιλιάδες άνθρωποι όχι μόνο χόρτασαν αλλά και περίσσεψαν δώδεκα κοφίνια γεμάτα με ψωμιά και ψάρια! 4

Η Βίβλος μας νουθετεί να μην ελπίζουμε στα αβέβαια πλούτη ή την επίγεια ευημερία, αλλά να «ελπίζουμε στον ζωντανό Θεό, που μας τα δίνει όλα, πλούσια προς απόλαυση». 5 Οι οικονομικές προμήθειες του κόσμου μπορεί να στερέψουν, όπως έκανε και το ρυάκι την εποχή του Ηλία, όμως ο Θεός μπορεί να συνεχίσει να μεριμνά και να προμηθεύει για τα παιδιά Του.

  1. βλ. Έξοδος 16-17
  2. βλ. Δευτερονόμιο 29:5
  3. βλ. Βασιλειών Α’ 17
  4. βλ. Ματθαίου 14:13-21
  5. Τιμόθεου Α’ 6:17