Τα τελευταία χρόνια τα έχω περάσει φροντίζοντας αγαπημένα μου πρόσωπα. Βοήθησα φροντίζοντας φίλους που είχαν σοβαρές ασθένειες και φρόντισα εξ ολοκλήρου την μητέρα μου μέχρις ότου έφυγε από τη ζωή το 2009 από καρκίνο.

Ενώ φρόντιζα την μητέρα μου, έπαιρνα ένα επίδομα φροντιστή το οποίο με βοηθούσε να πληρώνω τους λογαριασμούς και μου άφηνε λίγα επιπλέον μετρητά για να έχω να ξοδεύω, όμως ποτέ μου δεν είχα πολλά. Το να ζεις με ένα περιορισμένο, σταθερό εισόδημα έχει τις προκλήσεις του, αλλά ποτέ δεν με ένοιαξε πολύ. Οι προτιμήσεις μου είναι απλές: Μου αρέσει να κολυμπώ, να περπατώ και να κάνω ποδήλατο· κάπου-κάπου πάω να δω καμιά ταινία ή να φάω κάτι έξω και επίσης μου αρέσει να επισκέπτομαι φίλους και να συζητάμε πίνοντας ένα ποτήρι κρασί ή έχοντας μπάρμπεκιου και μπύρα ή κοιτάζοντας τη δύση του ηλίου στη θάλασσα.

Κατοικώ σε μια υπέροχη τοποθεσία είκοσι λεπτά από την πόλη και μόνο τρία τετράγωνα από την παραλία, όπου μπορώ να περπατήσω ή να κάνω ποδήλατο για μίλια. Ο σταθμός του τραίνου είναι πέντε λεπτά μακριά, μαζί με την κεντρική λεωφόρο με καταστήματα, σουπερμάρκετ, βιβλιοθήκη, κοινοτικό κέντρο, περιοχές για πικνίκ, προβλήτα και φιλικές καφετέριες με υπέροχο καφέ ή τσάι με γάλα και κέικ. Είναι η τέλεια τοποθεσία για το παρόν οδοιπορικό της ζωής μου και νοιώθω ευλογημένη που έχω βρεθεί εδώ.

Καθώς φρόντιζα τα αγαπημένα μου πρόσωπα, έχουν υπάρξει άφθονες προκλήσεις και φορές που έχω αισθανθεί πίεση συναισθηματικά. Επίσης υπήρξαν φορές όπου λίγα επιπλέον μετρητά θα ήταν ότι χρειαζόταν, όμως σε όλα τα χρόνια που βρίσκομαι σε αυτή τη κατάσταση δεν μου έλειψε πραγματικά τίποτα. Όταν ζεις με ένα σταθερό εισόδημα σε κάνει να σκέφτεσαι τι πραγματικά χρειάζεσαι – στο κάτω-κάτω, πόσα ζευγάρια παπούτσια μπορείς να φοράς; ― και παρόλο που δεν έχω δικό μου σπίτι, έχω ένα λογικό ενοίκιο και δεν χρωστάω πουθενά.

Στο οδοιπορικό μου φροντίζοντας για τους άλλους, ανακάλυψα ότι η ηρεμία του νου και της καρδιάς είναι κάτι πολύ σπουδαιότερο από μια ζωή που κυλάει εύκολα με άφθονα μετρητά. Τα χρήματα απλά δεν μπορούν να αντισταθμίσουν την διαβεβαίωση του να γνωρίζω ότι βρίσκομαι στο σωστό μέρος κάνοντας το σωστό· το ότι έχω κάνει ότι περισσότερο μπορούσα για τους άλλους και το ότι δεν έχω τύψεις.